Gratis Wijfie ?

Gratis Wijfie
Deze week kans gekregen om het huis ook werkelijk een eigen huis te laten worden. Heerlijk hoe sommige dingen het zelfde zijn. Toen ik in Nederland voor een periode van zes maanden een gemeubileerd  appartement in Groningen huurde moest na een eerste inspectie, een professioneel schoonmaak bedrijf toch nog twee dagen door de woning. In Heerenveen exact het zelfde voor een dag en in Zuid-Afrika is dat niet anders. Het enige verschil is dat hier Primrose, een gelijk Rubens gevormde Dame, hier op haar knietjes door het huis ging. Wel wat letterlijk want aan het eind van de dag, toen zij op huis aan ging en "klaar' was, bleken de keukenkastjes boven de aanrecht niet te zijn gedaan, en waren de afvoer putjes in de douche nog geblokkeerd met de haren van de vorige huurders. Bij het aan doen van het licht, hetgeen wel twee dagen duurde voor ik door had welk knopje nu bij welk lampje hoorde, bleken er aardig wat lampjes stuk. De wat grote badkuip buiten, ook wel zwembad genoemd in de folder, was nog winter-vies, en denkend dat het hier toch wel warm zou kunnen worden, de fan boven het bed, uitgeprobeerd. Helaas!! Toen het internet, ach niet helemaal geregeld, wel een kastje maar niet aangesloten. Kortom dit alles gaf een fijn gevoel van lekker thuiskomen, heerlijk herkenbaar.  De volgende dag een invasie van mannen en vrouwen zodat alles wordt geregeld. Heb je ook dat gevoel dat als je in bijvoorbeeld Nederland langs wegwerkzaamheden rijdt er altijd tien man op een kluitje staan, vaak lijkt het of ze vooral praten. Wel voor het verwisselen van de lampjes drie forse mannen, de badkuip buiten was in anderhalf uur weer klaar voor gebruik. Primrose, kwam een extra dag, en de makelaar belde en belde en...... ja verdraaid internet. (heeft het wel 24 uur gedaan deze week, dus de telefoonrekening zal door al het roamen wel lekker hoog zijn.  Nu zijn alle koffers uitgepakt, de koelkast gevuld, de eerste Zuid-Afrikaanse wijntjes geproefd (na Spanje is het wonen in een land waar ook wijn wordt gemaakt toch wel heel fijn), bij de slager ontdekt dat Braaien een begrip is, een T-Bone Steak hier, is genoeg voor voor twee personen. Bij de lokale supermarkt de eerste elektriciteit gekocht bij de juffrouw achter de kassa, voorlopig elke dag maar even kijken of we morgen nog stroom hebben. Leuk zo'n boodschappenbriefje, halfje wit, kaas, boter, eieren en een paar honderd Kilowatt. Het past gelukkig goed in het bekende plastic boodschappen tasje.

Aanpassen, wie kan dat beter dan dit mooie beestje

Toch wat verslaafd aan internet, en nieuwsgierig hoeveel mensen nu mijn blogverhaaltjes hebben gelezen dan maar bij elk café of restaurant vragen of ze gratis WiFi hebben. Kunnen we wat mailberichtjes uploaden en versturen, wat laatste nieuwsberichten lezen. Kortom het gevoel hebben dat je weer even contact hebt met de digitale buitenwereld. Ja met mijn steenkolen Engels en toch nog een stevige griep gaat het dan als volgt."Hey Man, do you have free Wifi (fonetisch WieFie)", na een paar beleefde maar schaapachtige blikken kom je er achter dat je dit in het Engels toch anders uit spreekt: "WaiFai". Echter na de eerste twee ontkenningen spreek ik het al snel weer verkeerd uit. Bij het derde restaurant  blijven de blikken stoïcijns ook al vraag ik om "Free WijFie". Een verbastering van Nederlands en Engels. Opeens realiseer ik mij dat een Nederlander je waarschijnlijk zou uitlachen of erger... Een gratis wijfie bij de koffie, nee dat zit er niet in.
Uiteindelijk kregen we het wachtwoord enkel bestemd voor het personeel, de komende zes maanden wordt deze uitgaansgelegenheid vast vaker bezocht.