Oeganda; de parel van Afrika

Ik ben sinds een dag in Oeganda en heb deze dag gebruikt om in een kleine 6,5 uur van Entebbe naar Lira in Noord-Oeganda te rijden. Entebbe is bij sommigen wellicht bekend van de spectaculaire bevrijding door het Israëlische leger van een vliegtuig met gijzelaars. In 2006 verfilmd in "Last King of Scotland" met Forest Whitaker. 

Deze rit was een avontuur op zich, want in tegenstelling tot bijvoorbeeld in Nederland, zijn ze hier redelijk zuinig met verkeersborden en richtingaanwijzers. Vooral de eerste 30 km was lastig. Gelukkig werd ik geholpen  door  een vriendelijke Oegandese jongen die mijn gps wél de juiste richting in wist te dirigeren.

De weg was de eerste 300 km uitstekend; je went al snel aan de enorme verkeersdrempels. Een keer te hard er overheen en je hebt je auto stevig door elkaar geschud. Mooi ook de “roadblocks” van de politie: de eerste keer rem je er netjes voor af, de andere keren rijd je er steeds sneller door. De borden staan er midden op de weg, maar oom agent heeft ze de vorige keer gewoon laten staan, voor het geval hij er weer eens in de buurt is. 

Kenmerkend is dat bijna alles per brommer wordt gedaan; van enorme ladingen bananen, meubilair tot brandhout. Je kunt het zo gek niet verzinnen en het gaat achterop. Daarnaast wordt ook heel veel per fiets of sandaal gedaan, de kinderen uit school echter op blote voetjes. De vrachtwagens rijden met ladingen die vaak groter zijn dan de auto zelf. Tijdens mijn rit verbaasde het mij dan ook niet dat er twee trucks letterlijk omgevallen waren. Traditioneel zijn het de vrouwen die voor water zorgen. Ze lopen kilometers over de veelal rode zandwegen met een flinke jerrycan op het hoofd. 

De laatste 70 km waren rijdend van de ene pothole naar de andere. Goed wakker blijven, want sommige zijn diep genoeg om stevige schade aan je auto door op te lopen.

Water halen

Oeganda is groen en redelijk vruchtbaar, maar vooral in het droge Lira en omgeving wachten de mensen op het regenseizoen dat ieder moment kan beginnen.

Het is heerlijk om alle bedrijvigheid hier te zien, bijna allemaal op straat. In Lira meestal vergezeld van de nodig muziek. 

Stop ik onderweg ergens met mijn auto, dan staan al snel 5 dames hun koopwaar aan te bieden: zoete banaantjes, meloen, snoep. Afrekenen en wisselgeld teruggeven is vaak nog wat moeilijk, zeker als je van 3 dames wat koopt en 1 de verantwoordelijkheid heeft om de buit onderling te verdelen.

In het restaurant annex lobby van mijn hotel hangen foto’s van -vooral Afrikaanse- leiders, waarbij rolmodellen zoals Mandela naast de Kadaffi’s van deze wereld hangen. De foto van “Donald T” hangt er dan ook gewoon tussen.

Morgen op stap met ACSET Uganda voor een ontmoeting met 1 van de 40 groepen vrouwen die deelnemen aan het #WeLive moestuin project. Ik kijk er naar uit!

Meer over het WeLive (Women's Livelihood Improvement) project lees je hier: WeLive project